De vier grote jaarfeesten waarvan Samhain de eerste is zijn de oudste feesten in de jaarcyclus. Imbolc, Beltane en Lughnasdh behoren tot de zelfde cyclus en zijn altijd op vaste dagen. De andere vier jaarfeesten die meer aan de jaargetijden zijn gebonden zijn van een veel later stadium. De vier grote jaarfeesten die tegenwoordig op vaste dagen staan zijn van oorsprong landbouw en veeteelt feesten en hebben waarschijnlijk niet vastgelegen maar vielen op het moment dat de tijd daar rijp voor was.

Samhain (31 oktober)
Samhaim of ook wel genoemd Hallow’en is het begin van het nieuwe jaar. Traditioneel wordt dit feest altijd op 31 oktober gevierd. Het is het moment dat het stervensproces in de natuur is afgesloten. Met Samhain ligt de grens van leven en dood erg dicht bij elkaar. Dit is het moment dat mensen zich verkleden als spoken, geesten, tovenaars. Pompoenen worden uitgesneden als enge monsters met brandende kaarsen erin. Dit is het moment om in contact te komen met de overledenen het grootst. De God heeft zijn plaats ingenomen als heer van de tussenwereld. Samhain is de definitieve afsluiting van de oogstperiode en men bereid zich voor op de winter die komt. Het vee wat de winter niet doorkomt wordt geslacht en er wordt een grote voorraad voedsel aangelegd om de winter door te komen.

 

 

Yule (21 of 22 december)
Yule is het eerste zonnefeest, het is de periode van de zonnewende en dit feest wordt altijd gevierd op de avond van de langste nacht, meestal is dit op 21 of 22 december. Dit is het moment van de wedergeboorte van het licht, ook het christendon heeft in veel latere stadium de geboorte van Jezus op deze datum gezet. Dit is de tijd dat de Godin het leven schenkt aan de God. De zon staat nu op zijn laagste punt en vanaf nu zullen de dagen weer langer worden. In huis wordt de kerstboom versiert met lichtjes, dit gebeuren stamt uit het voorchristelijke europa en is door diverse religies ingeburgerd. Het feest moet ons herinneren aan het leven en het licht en daarom wordt in deze periode veel groen in huis gehaald zoals spar en maretak en hulst. Het feest wordt altijd binnen gevierd en op deze manier wordt veel energie en levenskracht in huis gehaald. We branden kaarsen om de wedergeboorte van het licht te vieren. De maretak, die verbonden is aan zijn sterk genezende werking wordt binnen in huis opgehangen en geeft ons de toegang tot de onderwereld. Vroeger speelden zich de wildste feesten zich af onder de maratak, tegenwoordig wordt er nog gekust en de liefde bedreven om ons het nieuwe jaar veel geluk en

 

 

Imbolc (1 februari)
Het is de vooravond van 2 februari, dit is het oude begin van de lente. Dit is de dag die aan de Godin Brigid is gewijd. Brigid is de drievoudige Godin, zij regeert over de lente. Het is tevens het moment dat het eerste van leven weer duidelijk zichtbaar zijn. De eerste bloemen zoals krokussen en sneeuwklokjes laten hun hoofdjes zien. Dit is tevens het moment om ons huis te versieren met witte bloemen en kaarsen.

 

 

Ostara (21 of 22 maart)
De lente equinox of eveningsdag is het moment waarop de dag en nacht even lang zijn. Dit is het echte begin van de lente, Ostara. De koude periode ligt achter ons en bloemen zijn er nu volop. Ostara is genoemd naar de Godin Eostra, de Godin van de lente. Een mythe verteld hoe de Godin een wereld ei legde. Door de warmte van de Zonnegod kwam dit ei uit en de wereld was geboren. Het rode ei, van origine een ei van een slang is het symbool van de wedergeboorte. Tijdens de sabbat ’s geven heksen onderling elkaar een rood geverfd ei waarop zij gelukswensen hebben geschreven. De God, de heer van de dood geeft nu zijn heerschappij over aan de Godin.

 

 

Beltane (30 april)
Het is de vooravond van mei, de Zonnegod heeft nu definitief het heft in handen genomen en zal regeren over de zomer. Beltane betekend “het vuur van Bel”, Bel of belinus is de Zonnegod zijn vuur zal ons de hele nacht verwarmen. Traditioneel wordt de meiboom versiert, bestaand uit een spar, den of larix. Deze boom wordt versiert met rode en witte slingers. Daarom heen wordt de hele nacht gedanst. Na afloop springt iedereen over het beltane vuur dat ons zuivert en vruchtbaarheid schenkt. Pas na het opkomen van de eerste meizon mag de meiboom geplukt worden om ons huis mee te versieren. Samhain en Beltane zijn de twee feesten die ons verbinden met de Godenwereld.

 

 

Litha (21 of 22 juni)
Dit is de dag van de kortste nacht, de nacht van het midzomerfeest. De zon heeft zijn hoogste punt bereikt en manifesteert zich als de levensschenker. Midzomernacht wordt gevierd met grote vreugdevuren. Midzomer is een vruchtbaarheidsfeest, net zo als Beltane. Wanneer op de late avond het vuur is gedoofd springen de paren over de na smeulende resten om zo gezuiverd te worden. Het as wordt vervolgens in huis bewaard op ons te beschermen tegen onweer en bliksem. Midzomer is de meest magische nacht van het jaar.

 

 

Lughnassad of Lammas (1 augustus)
Lughassad of Lammas is het grote oogstfeest. Dit is het moment dat de God zich zelf opoffert, en zijn bloed zal terug vloeien naar de Aarde om zijn Goddelijke kracht aan de natuur te schenken. Het feest wordt traditioneel gevierd met brood gebakken van het nieuwe graan. Dit is de vooravond van de vereniging van God en Godin. Van de korenaren worden poppen gevlochten waarin de geest van het koren veilig kan overwinteren.

 

 

Mabon op 21 september
Mabon, het laatste jaarfeest in onze cyclus. Dit is het moment dat de Godin haar macht overdraagt aan de God. De heerschappij van de Godin is ten einde en de God zal weer regeren over de tussenwereld. We denken terug aan de afgelopen maanden en de oogst die ons de winter door zal brengen. Voor het laatst brengen we een offer aan moeder Aarde en danken haar voor haar gulheid.

 

 

Het Wiel van het Jaar
We zijn weer terug bij Samhain en de gehele cyclus zal zicht weer herhalen. Op deze manier vieren heksen hun jaarfeesten in het “Wiel van het jaar”. Buiten deze acht jaarfeesten worden nog de maanfeesten gevierd. Echter zijn deze feesten van een veel bescheidener karakter en hebben een andere doelstelling. Verscheidene feesten van het christendom vallen samen met de feesten van de heksen. Vroeger waren deze volks en oogstfeesten zo diep in de cultuur geworteld dat ze onmogelijk door de kerk konden worden verbannen en zijn geïntegreerd binnen het christelijke kader.

HaA-tje | bewerk | geef kudos | verstuur | kopieer | bekeken x 31